Al goed gewend hier in Zuid-Afrika

Hoi hoi!

Hierbij weer een nieuw verslag! Gelukkig ben ik inmiddels helemaal gewend hier. Het heeft even een tijdje geduurd.. In het begin vond ik het nogal lastig dat er niemand was die ik al kende, de taal is vreemd, het werk is nieuw. Maar, zoals dat eigenlijk altijd gaat, als je ergens langer bent raak je er vanzelf mee vertrouwd en gaat het een stuk beter.

Bij Norsa ga ik rouleren tussen de verschillende groepen (jonge) kids. Tot nu toe heb ik twee weken op de babykamer gestaan, en dat was heel erg leuk. Maar sowieso hadden we veel leiding daar, en het is ook leuk om de andere groepen eens te zien. Dus iedere week zal ik op een andere groep staan. Deze week sta ik bij Lena, de groep 2-3 jarigen. Wat het lastig(er) maakt om met deze kids aan de slag te gaan is dat ze wel praten, maar Afrikaans of Kosa. Wat beiden voor mij niet echt te verstaan is haha. Maar gelukkig heb je geen woorden nodig om samen te kunnen spelen of lol te maken. Als ik iets wil zeggen dan kan dat via een van de leidsters, en dat is no problem.

's Middags zal ik gewoon bij Abba Khaya (aftercare) blijven. Het zijn pittige kinderen, maar dat zie ik als een uitdaging ;-) De attitudes die sommige kinderen opzetten zijn, voor een 8-jarige, ontzettend overdreven. Maar ook bij deze kinders is het zo, hoe langer je er bent, hoe meer je aan elkaar gewend raakt en hoe meer en leuker je met elkaar omgaat. Waar ik nog wel over struikel, zijn de namen van de meeste kids haha. Die zijn voor mij wel leesbaar, maar als ik ze uitspreek lachen ze me uit. Maar ze vinden het heel leuk als ik Nederlands tegen ze praat, en dat doe ik dan ook regelmatig. Vooral als ze Kosa tegen mij spreken (dat is een taal hier uit de streek als ik het goed heb begrepen). Dan zeg ik in het Nederlands ' ja lastig he als iemand iets tegen je zegt wat je niet begrijpt'. Je zou die bekkies moeten zien.. Haha geweldig!

Van de week hadden de meiden dans. Een van de leidsters speelde op de trommel en de meiden oefenden hun dans, dat was zo gaaf om te zien. Zowel de jongere als de oudere meiden dansen in die groep. Typisch Afrikaanse dans.

Pas was een vriendin van Zelna en Anlo jarig. Daarvoor gingen we naar Under Oaks, dat is een pizzaria hier in de buurt. Een onwijs toffe gelegenheid, heel romantisch aangekleed. We zaten met z'n allen aan een tafel. De jongen tegenover mij dacht eerst dat ik Duits was, maar dat werd al snel hersteld. Het eerste wat hij tegen me zei was 'Pussy in Nederlands is kat, ja? I love pussy's'. Jep dat zei hij echt. En het niveau van de grappen bleef zo laag de rest van de avond haha. Maar het was heel gezellig! Een van de meiden liet me een Brandy cola proeven, erg lekker!

Van het weekend ben ik naar het Statiefees geweest, een soort festival. Er was een podium en allerlei standjes met oa eten en hebbedingetjes. Hier heb ik John ontmoet, een hele creatieve jongen. Hij maakt van ijzerdraad en kralen de meest gave dieren en andere figuren. Ik zal proberen of ik straks wat foto's kan uploaden. Ik heb even met hem staan praten en heb toen wat dieren bij hem gekocht. Hij zei dat, voor ik weer terug naar Nederland ga, ik bij hem langs moet komen want hij ging wat voor me maken om mee naar huis te nemen. Normaal zit hij met zijn spullen achter de Spar (ja ja die hebben ze hier overal). Dus ik ben benieuwd!

Vorige week heb ik, samen met Anlo, Kayla en Mika uitgelaten, hun honden. Deze honden zijn zo gewend om rond het huis te kunnen rennen, zonder halsband, dat het uitlaten een klusje was.. Waar Sammie rustig naast me blijft lopen moest ik hier uitkijken dat ik niet omgetrokken werd haha. Als ik thuiskom is Kayla (de grote hond) altijd lekker enthousiast. Maar ik geloof dat ze niet doorheeft dat ze zo groot is.. Ze sprong vorige week zo hard tegen me op dat ik omviel. Ik lag letterlijk in een deuk, want ik wist dat dit een keer moest gaan gebeuren. Maar ze zijn heel lief. 's Avonds duiken ze lekker bij je op schoot. Ook de grote Kayla..

De indrukken die ik hier krijg zijn allemaal onwijs indrukwekkend. Van het landschap, tot de kindjes, de townships, de mensen. Ik heb me hier nog geen moment onveilig of onwel gevoeld. Natuurlijk moet je rekening houden met wat je doet, met hoe je je gedraagd of waar je je spullen laat. Maar dat is gewoon je gezonde verstand gebruiken, en die heb ik gelukkig ;-) Ik ga nu proberen of het lukt om wat foto's te uploaden zodat jullie kunnen zien wat ik hier zie.

Dit was het weer voor deze keer!
Ajuutjes!